Γκερνίκα του Πικάσο

Μέλη ομάδας: Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος, Δήμος Γερογιάννης, Νίκος Τσίλης, Γιάννης Δάλλης

Η Γκερνίκα είναι ένας πίνακας του γνωστού καλλιτέχνη Πάμπλο Πικάσο. Δημιουργήθηκε το 1937 και απεικονίζει τον βομβαρδισμό της πόλης Γκερνίκα από τον Άξονα. Το μήνυμα που ο ζωγράφος θέλει να περάσει είναι αντιπολεμικό εξού και η κυριαρχία του άσπρου, του μαύρου και των αποχρώσεών του. Οι διαστάσεις του είναι 3,5 μέτρα ψηλό και 7,7 μέτρα πλατύ και εκτίθεται στο μουσείο Reina Sofia στη Μαδρίτη. 

 Η ανάλυση του έργου :

1. Μητέρα: Αριστερά στον πίνακα υπάρχει μια μητέρα που κρατάει το νεκρό παιδί στην αγκαλιά της και έχει μισάνοιχτο το στόμα της. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Πικάσο παρουσιάζει τον πόνο να μοιάζει με κραυγή

2. Ταύρος: Επάνω και κοντά στην μητέρα απεικονίζεται ο ταύρος. Ο ταύρος είναι ο φασισμός η βιαιότητα και το σκοτάδι. Όλες οι φιγούρες στρέφονται προς το μέρος του, αλλά αυτός κοιτάζει έξω από τα γεγονότα σταθερός και ατάραχος.

3. Πολεμιστής: Λίγο ποιο κάτω, κείται το σώμα του νεκρού πολεμιστή. Είναι διαμελισμένος  και ίσως πρόκειται για άγαλμα. Είναι η μοναδική ανδρική φιγούρα, διότι όλο το δράμα παίζεται από γυναίκες. Ο Πικάσο σχεδίασε τον πολεμιστή σε στάση όπου θυμίζει την στάση που σταυρώθηκε ο Χριστός. Ο νεκρός πολεμιστής, είναι συμβολική μορφή της θυσίας του Ισπανικού λαού και αν πρόκειται για άγαλμα θέλει να μας δείξει οτι μαζί με το λαό δοκιμάζεται η ιστορία και ο πολιτισμός του τόπου.

4. Άλογο: Στο κέντρο βλέπουμε την μορφή ενός αλόγου που πληγωμένο από μια λόγχη, χλιμιντρίζει από τον πόνο. Έχει τον κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτόν τον πίνακα και συμβολίζει το λαό που απεγνωσμένα φωνάζει ζητώντας βοήθεια. Τα πίσω και κάτω άκρα καταρρέουν ενώ το κεφάλι σηκώνεται. Στηρίζεται στο μπροστινό αριστερό πόδι που μοιάζει να είναι από το άλογο του Παρθενώνα.

5. Γυναίκες: Προς τα δεξιά του πίνακα απεικονίζεται μια γυναικεία μορφή που προσπαθεί να γλιτώσει από το βομβαρδισμό. Λοξή κίνηση. ‘’Εν γόνασι δρόμος’’. Παλαιός ζωγραφικός τρόπος που εκφράζει στατικά την κίνηση. Βρήκε εφαρμογή στα τριγωνικά αρχαία αετώματα, όπου αποδόθηκαν μ’ αυτόν τρόπο οι ακριανές μορφές.

6. Άνδρας : Στην άκρη δέξια ύπαρχει η μορφή ενός νεκρού άνδρα.

7. Τρίγωνα :Τα ημίλευκα και λευκά τριγωνάκια μας δείχνουν ότι το κτήριο καιγέται.

8. Λάμπα : Η λάμπα που εικονίζεται πάνω από το κεφάλι του αλόγου , δεν φώτιζει τίποτα. Η μορφή της γυναίκας που βγαίνει από το παράθυρο, κρατώντας μια λάμπα πετρελαίου ,  είναι το πιο φορτισμένο στοιχείο του πίνακα. Συμβολίζει την συνείδηση που έρχεται να φωτίσει τα συμβάντα και υπονοεί  το ταπεινό φως του λαού το οποίο ερχεται σε αντιπαράθεση με την ηλεκτρική λάμπα μέσα στο μάτι που δεν φωτίζει υπονοώντας τις ευρωπαϊκές δυνάμεις που δεν βοήθησαν.

9. Η Γυναίκα με τη λάμπα: Η γυναικεία μορφή που υψώνει τη λάμπα πετρελαίου. Είναι η μόνη μορφή που δεν φαίνεται χτυπημένη από τον βομβαρδισμό. Ακριβώς η μορφή αυτή είναι για τον Πικάσο η έννοια του πολιτισμού που προσπαθεί να σωθεί, ἡ δε λάμπα που κρατά εκπέμπει το φώς της τέχνης και του πολιτισμού.

10.  Τα πρόσωπα: Αν προσέξει κανείς τα μάτια στα πρόσωπα που εικονίζονται, στη μητέρα, στο νεκρό πολεμιστή, στον ταύρο, στο άλογο και στις άλλες μορφές, είναι όλα σε διαφορετικές και μη φύσικες θέσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί αντικρίζουν έναν κόσμο παράλογο και φρικτό, έναν κόσμο κτηνώδη.

11. Χώρος: Ο χώρος μέσα στον οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα δεν είναι καθορισμένος. Όλα βρίσκονται σε μια απροσδιόριστη θέση που μοιάζει με εσωτερικό δωματίου. Τα πλακάκια και η οροφή δίνουν την αίσθηση προοπτικής, αλλά ταυτόχρονα τα γεγονότα τα φανταζόμαστε να διαδραματίζονται σε ανοιχτό χώρο.