Ο. Ελύτης, «Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»

Θέμα όμαδας: Ο πόλεμος και η ειρήνη στην ελληνική ποίηση

Μέλη : Δεσποτίδου , Ζωγοπούλου , Καλυβιώτη , Μουτσανά , Παπούλια 

Έλληνας ποιητής και ζωγράφος. Ο Οδυσσέας Ελύτης υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές μας, που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979. Αποτέλεσε ένα από τα επίλεκτα μέλη της λεγόμενης «γενιάς του τριάντα» στον χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

 «Τουλάχιστον αν ζούσαμε από την ανάποδη

να τα βλέπαμε όλα ίσια: Μπα. Η αναποδιά

έχει μια μονιμότητα πεισματική·

αποτελεί όπως λέμε τον κανόνα.

Όπου σημαίνει ότι αν καταφέρνουμε να ζούμε

βέβαια ζούμε από τις εξαιρέσεις.

Προσποιούμαστε ότι δε συμβαίνει τίποτε

ακριβώς για να συμβεί επιτέλους κάτι

έξω και πάνω από τη χλεύη.

Ένα κεράσι την ώρα που χειμάζονται

μέσα του όλες οι αθλιότητες

και αυτό στο πείσμα τους καθάριο παντοδύναμο

άψογο λάμπει δείχνοντας

ποια θα μπορούσε να ‘ταν η υπεροχή του ανθρώπου.

Η σταγόνα το αίμα κάθε Απρίλιο

δωρεάν και για όλους.

Δυστυχείς εμπροσθοφυλακές και ανάστροφοι

οδηγοί των βαρέων αρμάτων τ’ ουρανού

ως και τα σύννεφα είναι ναρκοθετημένα

το νου σας: από μας η άνοιξη εξαρτάται.

Να ξαναδώσουμε στα πόδια μας το χώμα.

Το πράσινο στο πράσινο τον άνθρωπο του Νεάντερταλ

στον άνθρωπο του Νεάντερταλ. Δεν ωφελούν πια

οι μυώνες

θέλει αγάπη θηριώδη

θέλει πήδημα τίγρισσας μες στις ιδέες.

-Η Μαρία Νεφέλη λέει:

Όσο υπάρχουνε Αχαιοί θα υπάρχει μία ωραία Ελένη

και ας είναι αλλού το χέρι αλλού ο λαιμός

Κάθε καιρός κι ο Τρωικός του πόλεμος.

Μακριά μέσα στ’ απώτατα βάθη του Αμνού

ο πόλεμος συνεχίζεται.»

(Ο. Ελύτης, Μαρία Νεφέλη,)

Η Ελένη πάνω στο δικό της υψηλό βάθρο, διεκδικείται από όλους. Από φίλους και εχθρούς.. Ερωτικό υποκείμενο, που εξελίσσει και διευρύνει την ιστορία. Μέσα από την Ελένη του παρελθόντος και του παρόντος, ο άνθρωπος διαβλέπει τον εαυτό του, το αίμα που χάσκει ως εικόνα και ως μνήμη..